'Υμνοι Εσπερινού Πεντηκοστής

(αναδημοσίευση)

Ζωντανή ηχογράφηση από τον Εσπερινό της Πεντηκοστής 
του 1996 στον Ιερό Ναό Αγίου Βασιλείου πόλεως. 

Ψάλλει χορωδιακό σύνολο από φοιτητές του τμήματος Μουσικών σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, υπό τον αείμνηστο καθηγητή Εθνομουσικολογίας Μάριο Μαυροειδή.

 

Μακαριστός πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντίνος Σουρβίνος: Αφιέρωμα για τα 4 χρόνια από την κοίμησή Του

Σήμερα, με αφορμή τη συμπλήρωση τεσσάρων ετών από την κοίμηση του μακαριστού Γέροντά μας, πρωτοπρεσβύτερου Κωνσταντίνου (παπα-Κώστα) Σουρβίνου και  θέλοντας να αποτίσουμε φόρο τιμής στη σεβάσμια μνήμη Του, σας παρουσιάζουμε ένα εκτενές απόσπασμα από συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς μας Μητροπόλεως «Άγιος Σπυρίδων», σε εκπομπή του  πρωτοπρεσβύτερου Διονύσιου Καρύδη στις 22 Αυγούστου 2003.

Πέρυσι, την ίδια περίοδο, σε αντίστοιχο αφιέρωμα παρουσιάσαμε ένα άλλο απόσπασμα από τη συγκεκριμένη εκπομπή στην οποία ο μακαριστός Γέροντας μίλαγε για ένα προσφιλές του θέμα, την Κερκυραϊκή μας ψαλτική:  

http://kerkiraikipsaltiki.blogspot.gr/2014/05/blog-post_24.html

Στο φετινό απόσπασμα, ο μακαριστός παπα-Κώστας αναφέρεται στον Ιερό Ναό που διακονούσε επί σαράντα δύο έτη, τον Ναό των Αγίων Βασιλείου & Στεφάνου, δίνοντάς μας ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την ιστορία του Ναού, τα τεθησαυρισμένα σ’ αυτόν κειμήλια κ.α.

Ευχαριστούμε από καρδιάς την οικογένεια του μακαριστού παπα-Κώστα για την παραχώρηση του φωτογραφικού και ηχητικού υλικού.

 Να έχουμε την ευχή Του!!

'Υμνοι Αναλήψεως του Κυρίου

1) Δοξαστικόν των Αποστίχων (ήχ. πλ. Β΄ ) 

2) Κάθισμα  (ήχ. Α΄ - Του λίθου σφραγισθέντος)

3) Κάθισμα (ήχ. Γ΄ -  Την ωραιότητα)
4) Κάθισμα (ήχ. πλ. Α΄ -  Τον συνάναρχον Λόγον)
5) Κάθισμα  (ήχ. πλ. Δ΄ -  Την Σοφίαν και Λόγον)
6) Στιχηρό των Αίνων (ήχ. Α΄  -  Των ουρανίων ταγμάτων)
7) Δοξαστικόν των Αίνων (ήχ. Β΄ )
8) Απολυτίκιον  (ήχ. Β΄ )

Θ΄, Ι΄, & ΙΑ΄ Εωθινά Δοξαστικά

Θ΄ Εωθινόν Δοξαστικόν (Ήχος πλ. Α΄)

Ὡς ἐπ' ἐσχάτων τῶν χρόνων, οὔσης ὀψίας Σαββάτων, ἐφίστασαι τοῖς φίλοις Χριστέ, 

καὶ θαύματι θαῦμα βεβαιοῖς, τῇ κεκλεισμένῃ εἰσόδῳ τῶν θυρῶν, τὴν ἐκ νεκρῶν σου Ἀνάστασιν· 

ἀλλ' ἔπλησας χαρᾶς τοὺς Μαθητάς, καὶ Πνεύματος ἁγίου μετέδωκας αὐτοῖς, 

καὶ ἐξουσίαν ἔνειμας ἀφέσεως ἁμαρτιῶν, καὶ τὸν Θωμᾶν οὐ κατέλιπες, 

τῷ τῆς ἀπιστίας καταβαπτίζεσθαι κλύδωνι.

 Διὸ παράσχου καὶ ἡμῖν, γνῶσιν ἀληθῆ, καὶ ἄφεσιν πταισμάτων, εὔσπλαγχνε Κύριε.

Ι΄ Εωθινόν Δοξαστικόν (Ήχος πλ. Β΄)

 
Μετὰ τὴν εἰς ᾍδου κάθοδον, καὶ τὴν ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασιν, 

ἀθυμοῦντες ὡς εἰκός, ἐπὶ τῷ χωρισμῷ σου Χριστὲ οἱ Μαθηταί, πρὸς ἐργασίαν ἐτράπησαν· 

καὶ πάλιν πλοῖα καὶ δίκτυα, καὶ ἄγρα οὐδαμοῦ. 

Ἀλλὰ σὺ Σῶτερ ἐμφανισθείς, ὡς δεσπότης πάντων, δεξιοῖς τὰ δίκτυα κελεύεις βαλεῖν· 

καὶ ἦν ὁ λόγος ἔργον εὐθύς, καὶ πλῆθος τῶν ἰχθύων πολύ, 

καὶ δεῖπνον ξένον ἕτοιμον ἐν γῇ· οὗ μετασχόντων τότε σου τῶν Μαθητῶν, 

καὶ ἡμᾶς νῦν νοητῶς καταξίωσον, ἐντρυφῆσαι φιλάνθρωπε Κύριε.

  

ΙΑ΄ Εωθινόν Δοξαστικόν (Ήχος πλ. Δ΄) 

Φανερῶν σεαυτόν, τοῖς Μαθηταῖς σου Σωτὴρ μετὰ τὴν Ἀνάστασιν, 

Σίμωνι δέδωκας τὴν τῶν προβάτων νομήν, εἰς ἀγάπης ἀντέκτισιν, τὴν τοῦ ποιμένειν φροντίδα αἰτῶν. 

Διὸ καὶ ἔλεγε· Εἰ φιλεῖς με Πέτρε, ποίμαινε τὰ ἀρνία μου, ποίμαινε τὰ πρόβατά μου. 

Ὁ δὲ εὐθέως ἐνδεικνύμενος τὸ φιλόστοργον, περὶ τοῦ ἄλλου Μαθητοῦ ἐπυνθάνετο. 

Ὧν ταῖς πρεσβείαις Χριστέ, τὴν ποίμνην σου διαφύλαττε, ἐκ λύκων λυμαινομένων αὐτήν.

Ζ΄ & Η΄ Εωθινά Δοξαστικά

Ζ΄ Εωθινόν Δοξαστικόν (Ήχος Βαρύς)

Ἰδοὺ σκοτία καὶ πρωΐ, καὶ τί πρὸς τὸ μνημεῖον Μαρία ἕστηκας, 

πολὺ σκότος ἔχουσα ταῖς φρεσίν; ὑφ' οὗ ποῦ τέθειται ζητεῖς ὁ Ἰησοῦς. 

Ἀλλ' ὅρα τοὺς συντρέχοντας Μαθητάς, πῶς τοῖς ὀθονίοις καὶ τῷ σουδαρίῳ, τὴν Ἀνάστασιν ἐτεκμήραντο, 

καὶ ἀνεμνήσθησαν τῆς περὶ τούτου Γραφῆς. Μεθ' ὧν, καὶ δι' ὧν καὶ ἡμεῖς, πιστεύσαντες, 

ἀνυμνοῦμέν σε τὸν ζωοδότην Χριστόν.

 

  Η΄ Εωθινόν Δοξαστικόν (Ήχος πλ. Δ΄)

Τὰ τῆς Μαρίας δάκρυα οὐ μάτην χεῖνται θερμῶς· 

ἰδοὺ γὰρ κατηξίωται, καὶ διδασκόντων Ἀγγέλων, καὶ τῆς ὄψεως τῆς σῆς ὦ Ἰησοῦ· 

ἀλλ' ἔτι πρόσγεια φρονεῖ, οἷα γυνὴ ἀσθενής· διὸ καὶ ἀποπέμπεται μὴ προσψαῦσαί σοι Χριστέ. 

Ἀλλ' ὅμως κήρυξ πέμπεται τοῖς σοῖς Μαθηταῖς, οἷς εὐαγγέλια ἔφησε, 

τὴν πρὸς τὸν πατρῷον κλῆρον ἄνοδον ἀπαγγέλλουσα. 

Μεθ' ἧς ἀξίωσον καὶ ἡμᾶς, τῆς ἐμφανείας σου, Δέσποτα Κύριε.

Ε΄ & Στ΄ Εωθινά Δοξαστικά

Ε΄ Εωθινόν Δοξαστικόν   (Ήχος πλ. Α΄)

Ὢ τῶν σοφῶν σου κριμάτων Χριστέ! πῶς Πέτρῳ μὲν τοῖς ὀθονίοις μόνοις, 
ἔδωκας ἐννοῆσαί σου τὴν Ἀνάστασιν, 

Λουκᾷ δὲ καὶ Κλεόπᾳ, συμπορευόμενος ὡμίλεις, καὶ ὁμιλῶν, οὐκ εὐθέως σεαυτὸν φανεροῖς; 

Διὸ καὶ ὀνειδίζῃ, ὡς μόνος παροικῶν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ μὴ μετέχων τῶν, ἐν τέλει βουλευμάτων αὐτῆς. 

Ἀλλ' ὁ πάντα πρός τὸ τοῦ πλάσματος συμφέρον οἰκονομῶν, καὶ τὰς περὶ σοῦ προφητείας ἀνέπτυξας, 

καὶ ἐν τῷ εὐλογεῖν τὸν ἄρτον, ἐγνώσθης αὐτοῖς, 
ὧν καὶ πρὸ τούτου αἱ καρδίαι, πρὸς γνῶσίν σου ἀνεφλέγοντο, 

οἳ καὶ τοῖς Μαθηταῖς συνηθροισμένοις, ἤδη τρανῶς ἐκήρυττόν σου τὴν Ἀνάστασιν, δι' ἧς ἐλέησον ἡμᾶς.

 Στ΄ Εωθινόν Δοξαστικόν   (Ήχος πλ. Β΄)

Ἡ ὄντως εἰρήνη σὺ Χριστέ, πρὸς ἀνθρώπους Θεοῦ, εἰρήνην τὴν σὴν διδούς, μετὰ τὴν Ἔγερσιν Μαθηταῖς, 

ἐμφόβους ἔδειξας αὐτούς, δόξαντας πνεῦμα ὁρᾷν, 

ἀλλὰ κατέστειλας τὸν τάραχον αὐτῶν τῆς ψυχῆς, δείξας τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας σου· 

πλὴν ἀπιστούντων ἔτι, τὴ τῆς τροφῆς μεταλήψει, καὶ διδαχῶν ἀναμνήσει, 

διήνοιξας αὐτῶν τὸν νοῦν, τοῦ συνιέναι τὰς Γραφάς· 

οἷς καὶ τὴν Πατρικὴν ἐπαγγελίαν καθυποσχόμενος, καὶ εὐλογήσας αὐτούς, διέστης πρὸς οὐρανόν. 

Διὸ σὺν αὐτοῖς προσκυνοῦμέν σε, Κύριε δόξα σοι.

Γ΄& Δ΄ Εωθινά Δοξαστικά

Γ΄ Εωθινόν Δοξαστικόν (Ήχος Γ΄)

Τῆς Μαγδαληνῆς Μαρίας, τὴν τοῦ Σωτῆρος εὐαγγελιζομένης, ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασιν καὶ ἐμφάνειαν, 

διαπιστοῦντες οἱ Μαθηταί, ὠνειδίζοντο τὸ τῆς καρδίας σκληρόν· 

ἀλλὰ τοῖς σημείοις καθοπλισθέντες καὶ θαύμασι, πρὸς τὸ κήρυγμα ἀπεστέλλοντο· 

καὶ σὺ μὲν Κύριε, πρὸς τὸν ἀρχίφωτον ἀνελήφθης Πατέρα, 

οἱ δὲ ἐκήρυττον πανταχοῦ τὸν λόγον, τοῖς θαύμασι πιστούμενοι. 
Διὸ οἱ φωτισθέντες δι' αὐτῶν δοξάζομέν σου, τὴν ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασιν, φιλάνθρωπε Κύριε.

Δ΄ Εωθινόν Δοξαστικόν (Ήχος Δ΄)

Ὄρθρος ἦν βαθύς, καὶ αἱ Γυναῖκες ἦλθον ἐπὶ τὸ μνῆμα σου Χριστέ,

 ἀλλά τὸ σῶμα οὐχ εὑρέθη, τὸ ποθούμενον αὐταῖς· 

διὸ ἀπορουμέναις, οἱ ταῖς ἀστραπτούσαις ἐσθήσεσιν ἐπιστάντες. 

Τί τὸν ζῶντα μετὰ τῷν νεκρῶν ζητεῖτε; ἔλεγον. Ἠγέρθη ὡς προεῖπε, τί ἀμνημονεῖτε τῶν ῥημάτων αὐτοῦ; 

Οἷς πεισθεῖσαι, τὰ ὁραθέντα ἐκήρυττον, ἀλλ' ἐδόκει λῆρος τὰ εὐαγγέλια, οὕτως ἦσαν ἔτι νωθεῖς οἱ Μαθηταί· 

ἀλλ' ὁ Πέτρος ἔδραμε, καὶ ἰδὼν ἐδόξασέ σου, πρὸς ἑαυτὸν τὰ θαυμάσια.

Α΄ & Β΄ Εωθινά Δοξαστικά

Α΄ Εωθινόν Δοξαστικόν (Ήχος Α΄)

Εἰς τὸ ὄρος τοῖς Μαθηταῖς ἐπειγομένοις, διὰ τὴν χαμόθεν ἔπαρσιν, ἐπέστη ὁ Κύριος, 

καὶ προσκυνήσαντες αὐτὸν καὶ τὴν δοθεῖσαν ἐξουσίαν, 

πανταχοῦ διδαχθέντες, εἰς τὴν ὑπ' οὐρανὸν ἐξαπεστέλλοντο, 

κηρῦξαι τὴν ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασιν , καὶ τὴν εἰς Οὐρανοὺς ἀποκατάστασιν· 

οἷς καὶ συνδιαιωνίζειν, ὁ ἀψευδὴς ἐπηγγείλατο, Χριστὸς ὁ Θεός, καὶ Σωτὴρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Β΄ Εωθινόν Δοξαστικόν (Ήχος Β΄)

Μετὰ μύρων προσελθούσαις, ταῖς περὶ τήν Μαριὰμ Γυναιξί, 

καὶ διαπορουμέναις, πῶς ἔσται αὐταῖς τυχεῖν τοῦ ἐφετοῦ, 

ὡράθη ὁ λίθος μετηρμένος, καὶ θεῖος Νεανίας, καταστέλλων τὸν θόρυβον αὐτῶν τῆς ψυχῆς. 

Ἠγέρθη γὰρ φησίν, Ἰησοῦς ὁ Κύριος· διὸ κηρύξατε τοῖς κήρυξιν αὐτοῦ Μαθηταῖς 

εις τὴν Γαλιλαίαν δραμεῖν, καὶ ὄψεσθε αὐτόν, ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν, 

ὡς ζωοδότην καὶ Κύριον.

'Υμνοι Αγίας Μεγαλομάρτυρος Ειρήνης

1)  Στιχηρό του Εσπερινού (ήχ. Α΄ -  Πανεύφημοι Μάρτυρες)

2)  Κάθισμα  (ήχ. Α΄ -  Τον τάφον σου Σωτὴρ)
3)  Κοντάκιον  (ήχ. Δ΄  -  Ο  υψωθεὶς εν τω Σταυρώ)
4)  Κάθισμα  (ήχ. πλ. Δ΄ -  Την Σοφίαν και Λόγον)
5)  Απολυτίκιον  (ήχ. Α΄ -  Του λίθου σφραγισθέντος)